Το θέμα των διοδίων των εθνικών μας οδών πλέον έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις ξεφεύγοντας και από το ίντερνετ. Ελάχιστοι είναι αυτοί που είναι εντελώς ανενημέρωτοι επί του θέματος, αλλά διαπιστώνω ότι η αντιμετώπιση του θέματος δεν είναι η ορθότερη.
Η δική μου αντίδραση ξεκίνησε πολύ νωρίτερα, πριν μάλιστα ιδιωτικοποιηθούν τα διόδια. Αφορμή και αιτία στάθηκε η μοτοσυκλέτα μου, και τα ταξίδια που έκανα με αυτή στην Ευρώπη όπου το σκηνικό που αντιμετώπισα ήταν εντελώς διαφορετικό, και η διαφορά γινόταν αντιληπτή με την επιστροφή μου στην Ελλάδα και την διαδρομή από Πάτρα έως Αθήνα. Η ποιότητα του δρόμου και η οδηγική παιδεία είναι για έναν μοτοσικλετιστή θέματα ζωής και θανάτου, και ως εκ τούτου, αρνούμενος να πληρώνω για να κινδυνεύω στην ΕΟ Αθηνών Πατρών, που έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως ο χειρότερος αυτοκινητόδρομος του Δυτικού κόσμου, περνούσα τα διόδια παράλληλα με τα αυτοκίνητα που πλήρωναν. Σύνηθες για μοτοσυκλετιστές, δεν διεκδικώ πρωτεία.
Κάποια στιγμή αποφάσισα να συζητήσω την άποψη μου με τους υπαλλήλους των διοδίων, αντί να προσπερνάω. Πράγματι έπειτα από σύντομη συζήτηση συμπλήρωνα μια φόρμα «αδυναμίας», την οποία διόρθωνα και έναν «άρνησης», και πέρναγα. Αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα με την μόνη διαφορά ότι πλέον δεν συμπληρώνω τίποτα αφού ουδέποτε υπήρξε κάποια συνέχεια στο θέμα και το θεωρώ χάσιμο χρόνου.
Εδώ και κάποιο διάστημα, με την έξαρση που έχει πάρει το θέμα, αντιλήφθηκα μια αλλαγή στην αντιμετώπιση των υπαλλήλων απέναντι μου. Διέγνωσα άμεσα την τακτική της καθυστέρησης μέσω κάποιας δήθεν γραφειοκρατίας. Στην καθυστέρηση αυτή αντέδρασα με το ίδιο νόμισμα ήτοι με περεταίρω καθυστέρηση πετώντας το μπαλάκι της αιτίας καθυστέρησης των οδηγών που με ακολουθούσαν στον υπάλληλο, και ενημερώνοντας τους εξ αρχής για την υπαιτιότητα αυτού, απογυμνώνοντας τους ευθείς από όποια προσπάθεια ενοχοποίησης μου.
Η όλη συμπεριφορά μου, και αυτή είναι η αιτία του άρθρου αυτού, είναι ευγενική και καλοπροαίρετη. Κανένα ίχνος ενόχλησης δεν με καταβάλλει για να το στρέψω ενάντια σε οποιονδήποτε, σε αντίθεση με τα παραδείγματα που παρακολουθώ στο youtube. Διατηρώ το χαμόγελο μου χωρίς ίχνος υποκρισίας ακόμα και όταν αντιμετωπίζομαι βλακωδώς.
Η καλή προαίρεση και η λογική είναι ο καλύτερος δρόμος συνεννόησης. Είναι ο μοναδικός δρόμος αν θέλουμε να αποκαλούμαστε πολιτισμένοι. Είναι πολιτισμός, γιατί είναι γνώση. Οι συμπεριφορά των υπαλλήλων δεν είναι συμπεριφορά τεράτων. Είναι συμπεριφορά συνανθρώπων μας αντίστοιχη με την συμπεριφορά των αστυνομικών. Καλώς ή κακώς υπάρχουν a priori αντίθετα συμφέροντα που δημιουργούν προκατάληψη. Κάθε δράση φέρνει αντίδραση και υπό την δεδομένη προπαγάνδα καταλήγει σε σύγκρουση απόψεων και όχι σε δημιουργική σύνθεση.
Το αίτημα μη καταβολής διοδίων είναι πρωτίστως λογικό και όχι νόμιμο. Είμαστε λογικά όντα, όχι ρομπότ να ακολουθούμε κανόνες και να ανιχνεύουμε τρύπες σε αυτούς. Δεν υπάρχει λόγος να αναφέρετε νόμους και συντάγματα στους υπαλλήλους, επικοινωνήστε τους τον λογικό σας προβληματισμό και ζητήστε την γνώμη τους. Φέρτε τους στην θέση σας ζητώντας την συμβουλή τους και αντιμετωπίζοντας τους ως σημαντικούς. Μην τους υποβιβάζετε γιατί συντελείτε στην διαιώνιση της προπαγάνδας.
Γνωρίζουμε πλέον, μέσω της επιστήμης ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι παράλογη. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων συνθηκών και απατάστε οικτρά αν νομίζετε ότι διαφέρετε σε τίποτα από τους υπάλληλους των διοδίων ή τους αστυνομικούς. Είναι θέμα τύχης. Αν είχατε βρεθεί στην θέση τους θα αντιδρούσατε με ακριβώς το ίδιο τρόπο. Αυτό είναι τόσο αληθινό και στέρεο όσο το ότι η Γη δεν είναι επίπεδη.
Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται ο Νόμος να είναι η αιτία της απόφασης μας. Ο Νόμος είναι έργο ανθρώπων και αποτελεί θεσμό. Ο Νόμος δύναται να είναι και παράνομος. Το βασικό όμως είναι ότι ο νόμος έχει αιτία. Η αιτία πίσω από τον νόμο είναι το δίκαιο. Και πίσω από το δίκαιο κρύβεται το ορθό. Το εργαλείο εύρεσης του ορθού είναι η λογική. Η αιτία λοιπόν είναι το λογικώς ορθό. Δεδομένου ότι το ορθό δεν αποτελεί ατομικό θέμα, είναι πάνω από το άτομο, έτσι και η συμπεριφορά μας δεν αφορά το άτομο μας. Όταν υπερασπιζόμαστε το δίκαιο γινόμαστε στρατιώτες αυτού. Δεν έχουμε το δικαίωμα να το σπιλώνουμε με πρακτικές μας ανάγκες, να το χρησιμοποιούμε ως βαλβίδα εκτόνωσης ψυχολογικών μας απωθημένων, γιατί αυτό αναιρεί τον σκοπό μας.
Παραθέτω ένα παράδειγμα αντιμετώπισης.
Παρακαλώ. Πως μπορώ να σας βοηθήσω? Δεν ενδιαφέρομαι να αγοράσω την υπηρεσία σας και στο αντίτιμο που την πουλάτε, τι μου προτείνετε? Δεν μου δόθηκε η δυνατότητα επιλογής, η ενημερωτική πινακίδα εκεί που ήταν τοποθετημένη δεν μου έδωσε περιθώρια να επιλέξω άλλη διαδρομή, και φυσικά δεν μπορώ να πάω ανάποδα στον αυτοκινητόδρομο, ελπίζω να μην μου το ζητήσετε, όχι δεν το ήξερα ότι υπάρχουν διόδια εδώ, ζω στο εξωτερικό. Φυσικά και δεν είστε υποχρεωμένοι να μου παραχωρήστε την υπηρεσία δωρεάν αλλά δεν νομίζω ότι έχουμε πολλές επιλογές στην διάθεση μας. Μπορείτε να με μεταφέρετε με γερανό στην διασταύρωση εκείνη που θα μου παρέχει εναλλακτική διαδρομή και προσθέτως να με κινήσετε προς τον προορισμό μου τα αντίστοιχα χιλιόμετρα που διένυσα για να φτάσω σε αυτό το σημείο ώστε να μην ζημιωθώ από το λάθος σας. Επίσης αν επιλέξουμε αυτή την λύση θα πρέπει να με αποζημιώσετε για την καθυστέρηση αυτή καθότι δεν θα προλάβω τις υποχρεώσεις μου. Ποια είναι η άποψη σας? Νομίζω ότι είναι προς το συμφέρον όλων να μου επιτρέψετε την διέλευση και την δωρεάν χρήση της υπηρεσίας σας, και σύντομα να επενδύσετε στις υποδομές εκείνες που θα διορθώσουν τα υπάρχοντα λάθη, εσείς τι λέτε? Έχετε να προτείνετε κάτι καλύτερο?
